freagl dreams

(bkz: entrylere verilen muhteşem oyu)

"benimle cık git, tamam yaninda gotur ama geride gelme" denmek istenen insan soylemidir.

(bkz: benden cıkmana karar verdim)

insanoglunun herseye bir suc ilistirme halidir nedeni anlasilamamaktadir.

haddini asmis melankolik bulutlarla yolculuk yapan ne ucan halida nede kilimde gozu olmayan ek$iyi terketmis bilgiye siginmis sadece kovuldugunda gidecek olan, sanal dostluklari tercih eden gunumuz insanini anlamaya calisan kalemi keskin yazardir belirtmek istemistir.

(bkz: kent yagmurlari )

bugun icim bulut yagdi yagacak
sensiz bir gun daha of yuregim of
alip basimi gitsem yok ki caresi
gozlerin pesime dusup gelecek
bir sarki soylerim kent yagmurlarinda
karanlik odandan gecip giderim
yuzun uykularda eski bir masal
tutunu kalbime basar giderim
sigmazki zamana tum kavusmalar
atesler kul olup sarilmayinca
kapanan yaramda eski bir ciglik
kendime yaslanip cekip giderim
bir sarki soylerim kent yagmurlarinda
karanlik odamdan gecip giderim
yuzun uykularda eski bir masal
tutunu kalbime basar giderim

hakan yesilyurtun seslendirdigi insani karabulutlarla yukleyip sonrada bembeyaz kumulus bulutları gibi dagıtan, lakin yormaktan uzak dinlendiren bir akısa sahip huzurlu melodisine kendinizi fazla kaptirmamanizi onerdigim sarkidir.

erdemlerimizi tamamladikca toplum icinde yalniz kaliriz bu kacinilmaz sondur lakin sadece bu yoldakilerin yanindayizdir ve populer olmanin verdigi cekicilikten olsa gerek yalnizlastikca suc isliyormus gibi dusunen insanin isyan halidir.

en büyük sevda ne bir erkege ne bir kadina olmayacaktir bunu insana her daim hatirlatan o en buyuk sevdalarin insana oldugunun gostergesi gibi duran hakan yesilyurtun seslendirdigi yurek mabedinde goge asili her dostun arkasindan kayip gittiklerinde dinlenen sarapli sarkidir.

insanoglunun kendisine devirmesi gereken hatalarina diger tum varliklari hedef aldigi salak halidir gercekci degildir.

bir deniz dusun suzuz
bir hayat dusun gonulsuz
bir gonul dusun sevgisiz
bir de beni dusun sensiz


charles bukowski siiridir.

simdi iki milyarlar zincirlemek için beni
benden bir coban kopegi yapmak nicin kendilerine
fakat iyilik, sefkat ve nicelik duygulari
goc ettiler onlarin dunyasindan guney’e.
artik isik icinde goremiyorum bu dunyayi
goremiyorum , deney tupune bakan bir doktor rahatligiyla
diz cokuyorum, haykiriyorum yenilgimi
sevgilim, bir an once gelmezsen yardimima

koylu nasil topraga muhtacsa
yagmura, gunese nasil muhtacsa, muhtacım sana
bitki nasıl isiga muhtacsa
ve klorofile, fiskirmak icin topraktan,
muhtacim sana, çalisan kalabalik
nasil ise, ekmege, ozgurluge muhtacsa
ve nasil avuntuya muhtaclarsa kusatildiklarinda
cunku gelecek dogmadi daha acilarindan.

bir koye nasil okul, elektrik
su, tastan evler gerekliyse
cocuk nasil gereksenirse oyuncaklara
isitan bir sevgiye;
isci icin bilincin
ve gozupekligin anlami neyse
yoksul icin onurun;
ve bulanik cocuklarina bu toplumun
bir hayat cizgisi nasil gerekliyse
ve nasil gerekliyse hepimize
akil, uyaniklik, yol gosteren bir isik
flora! yuregimde yerin iste oyle.

attila jozsef

ilencli bir asker olayım diye askere aldı beni franco,
kacmadim, korkuyordum cunku, adami kursuna dizerlerdi.
korkuyordum - ozgurlugu, hakka karsi geldim bu yuzden
irun varoslari altinda. ama olum yine yakami birakmadi iste

attila jozsef siiridir.

independence ile tum gece karsilikli yazistigima gore dikkat gerektiren ozenilesi guzel bir haldir.

sairin belli basli eserleri sunlardir.
(bkz: anne)
(bkz: bir ispanyol ciftcisinin )
(bkz: flora)
(bkz: haykiran ben degilim )
(bkz: seveceklerdi beni )
(bkz: sevgilim ne zaman sokaktan gecse )
(bkz: tertemiz yurek )

yalin anlatimiyla attila jozsef siiridir.

butun bir hafta, araliksiz
annemin goruntusu gecti gozlerimden
kolunda agir camasir sepeti
cati katina tirmanirken

ve ben yaramaz, delismen cocuk
bagirir, tepinirdim yerimde
biraksin da koca sepeti
catiya beni tasisin diye

o, soylenmeden, bana bakmadan
cikar, sererdi camasirlari
goz kamastiran aklikta camasirlar
sallanir, doner, hisirdarlardi.

aglamak icin cok gec simdi;
annemi ucusan kir saclariyla
goruyorum gokyuzu sonsuzlugunda
gogun suyuna katarken civitini...

cagdas macar siirinin onculugunu yapan attila jozsef, 11 nisan 1905’te budapeste’de dogdu, 3 aralık 1937’de balatonszarszo’da oldu. 1924’te szeged üniversitesi edebiyat fakultesi’ne girdi; siirleri siyasal acidan sakincali gorulerek okuldan uzaklastirinca viyana universitesi’nde ve paris’te sorbonne universitesi’nde ogrenimini surdurdu.
1937’de thomas mann’la dostluk kurdu, aynı yıl gecirdigi ruhsal bunalim sonucu kendini trenin altina atarak canina kıydı. attila jozsef disavurumcu ve gercekustucu ogelerle birlikte melankolik gercekci bir tarzda yazmistir.

dusumde gordum ki alıp goturuyorsun beni
beyaz bir patika uzeri
yemyesil kirlar ortasinda
mavi tepelere
dingin bir sabah vakti.

hissettim ellerini ellerimde,
senin dost elini,
ve kız cocugu sesin caldi kulaklarimda
yeni bir can gibi,
baharın safagindan
bakire bir can gibi.
ordaydilar, sesin ve ellerin,
dusumde, nasil da gercektiler!...
sen yasa, ey umut: kim der ki
toprak aldı sinesine seni.

tip doktoru olan sair, angola halk cumhuriyeti’nin ilk devlet baskanidir.

bu gemi ne zamandir burada
coktan bosaltmis yukunu
gece de olmus, rihtim da bombos
mavi bir suyun dusunu uyutur bir tayfa
arkada, guvertede
ah, neresinden baksam sessizlik gene.

yururum usuldan, girerim bir meyhaneye
icerde uc bes kisi
yalnizlik uc bes kisi
bir kadeh raki soylerim kendime
bir kadeh raki daha soylerim kendime
-soyle be! ne zamandir burda bu gemi
-denizin degil huznun ustunde.

belki yarin gidecek
bir ani gelecek bir baska aninin yerine.

insan bazan aglamaz mi bakip bakip kendine.

yasami bakarak degilde bazende okuyarak anlayabilecegimizi hissettirmesinin yani sira farkettiren buyuk sair edip cansever’in siiridir.

(bkz: bu gemi ne zamandir burada)