örnek verecek olursak eger...
önce arkada$ça takılan, aslında adam yerine dahi koyulmayacak 2 ki$i evde verilen bir davet sonucu yakın arkada$ların arasına katılıp evinize kurulur, yer içer sıçar alkolün dibine vurur.önce kız kuyruk sallar, çocuk da abazadır gelir yapı$ır. geceyi samimi olmadıkları bir insanın evinde seks yaparak gecirirler, arkada$ları ne bok yediklerini bildikleri halde ses cıkarmazlar.(bunlar da öküz olarak adlandırılabilir.) evin sahibi ise bu saygısızlıga ragmen saygısından susar. gider arkalarından odanın duvarlarındaki izleri kendi elleriyle siler ortalıgı toplar.
sonra keva$e olan kız ve aklı cinsel organından öteye gidememi$ oglan gelirler ev sahibine hadi ne zaman kahvaltı yapıyoruz tarzında yakla$ırlar.
bu 2 insana bizim buralarda yüzsüz derler i$te. ekstra olarak ben kıza keva$eligi ve oglana da sonraddeabazan sıfatlarını yakı$tırdım misal. siz ba$ka bir $ey diyebilirsiniz. bilemedim $imdi.
yüzsüz
ing: unabashed.
ikiyuzlulerden daha onursuz kimselerdir. civarimdaki ikiyuzlu insanlarin yaninda yuzsulugun bokunu cikarip ustune oturmus biri var ordan biliyorum.
bir insan dusunun ki; akranlarinin oldugu ortamdan dislaniyor. daha sonra kendisinden 5 yas kucuk kisilerle takiliyor ve onlar tarafindan da alenen siktir ediliyor. gel zaman git zaman tekrar salca oluyor kendinden kucuklere. bir sekilde yer ediniyor. orada da beni buluyor. samimiyet falan yok ortada. uyurken iceri davet edilmedigi halde giriyor ve misil misil uyudugum yatagin basina gelip beni uyandirmaya calisiyor. kalkmiycam diyorum. gitarimi oraya buraya carpip cikariyor ve calmaya calisiyor. siktir git diyorum hala kalkmam icin israr ediyor. butun esyalarimi karistiriyor. sakladigim cikolatalarimi bile bulup yiyor.
ulan sen kimsin? kimin nesisin sen? ne bok ariyorsun evimde? mazimiz ne seninle bizim de evime gelip beni ve ailemi rahatsiz etmeye yelteniyorsun?
bunlari diyemiyorsun tabi. saygi ve acima duygusu agir basiyor her zamanki gibi. ne yuz verdim ne de taviz ama yuzsuz olunca insan her seyi hak goruyor iste.
msn’den engelliyorum, sonra bir yerde karsilasip bunu yaptigimi suratina soyluyorum. aksam evde otururken kapi caliyor bilin bakalim kim gelmis? hayir arkadasim. soyleyecegin, soracagin her seye hayir! senin telefonlarina cevap vermiyorum, msn’de silip engelledigimi de biliyorsun. cagirdigin yere gelmiyorum, seni bi yere cagirmiyorum.
hangi akli basinda insan "siktir git" olarak algilamaz ki bu yaptiklarimi?
birkac gun boyle ariyor acmiyorum. disarda karsilasiyoruz arkadas ortami malesef ayni oldugu icin. kucuk cocugun bile yutmayacagi bahaneler uyduruyorum telefonlarina cevap vermemem konusunda. yutmadigindan eminim ama yine de tamam diyor.
ve bu sabah yine misil misil uyurken telefonum caliyor. son uc gundur belki yuzuncu kez ariyor. acmiyorum her zamanki gibi. uyumaya calisiyorum ama uyku kacti bi kere. kahvaltiya kalkiyorum uyku sersemiyim hala. kahvalti ederken tekrar ariyor. aciyorum bu sefer. merak ediyorum hala diyecek neyi var diye.
- napiyosun?
+ yeni uyandim kahvalti ediyorum.
- gelicem sana isimiz var.
+ (fesupanallah) ne isimiz var?
- benim flash’a senin pc’den biseyler aticaz.
+ olmaz arkadasim gelme. ben bilgisayarima kendi flash’imi bile takmadim. taktirmam da.
- neyse sen yemegini ye de...
diyor ve telefonu kapatiyor.
15 dakika sonra kapi caliyor. annem evde. evde olmadigimi soyle diyorum anneme. annem bunu soyler soylemez yine telefonum caliyor. acmiyorum arkadasim lan!
ister inanin ister inanmayin bu entryi yazarken 2 defa aradi.
not dusmek istiyorum ayrica buraya. adam gibi adamlara evim her zaman aciktir. hatta davetlerimden bikan arkadaslarim bile var. ama boyle yuzsuz serefsizlere her kapim kapalidir iste.
her sekilde reddetmisim, her turlu kufuru etmisim. hala yapiyorsa ben daha ne yapayim? okuyup askerligini yapmis adami doveyim mi?
oh rahatladim. ama hic degilse ornek oldu basliga.
bir insan dusunun ki; akranlarinin oldugu ortamdan dislaniyor. daha sonra kendisinden 5 yas kucuk kisilerle takiliyor ve onlar tarafindan da alenen siktir ediliyor. gel zaman git zaman tekrar salca oluyor kendinden kucuklere. bir sekilde yer ediniyor. orada da beni buluyor. samimiyet falan yok ortada. uyurken iceri davet edilmedigi halde giriyor ve misil misil uyudugum yatagin basina gelip beni uyandirmaya calisiyor. kalkmiycam diyorum. gitarimi oraya buraya carpip cikariyor ve calmaya calisiyor. siktir git diyorum hala kalkmam icin israr ediyor. butun esyalarimi karistiriyor. sakladigim cikolatalarimi bile bulup yiyor.
ulan sen kimsin? kimin nesisin sen? ne bok ariyorsun evimde? mazimiz ne seninle bizim de evime gelip beni ve ailemi rahatsiz etmeye yelteniyorsun?
bunlari diyemiyorsun tabi. saygi ve acima duygusu agir basiyor her zamanki gibi. ne yuz verdim ne de taviz ama yuzsuz olunca insan her seyi hak goruyor iste.
msn’den engelliyorum, sonra bir yerde karsilasip bunu yaptigimi suratina soyluyorum. aksam evde otururken kapi caliyor bilin bakalim kim gelmis? hayir arkadasim. soyleyecegin, soracagin her seye hayir! senin telefonlarina cevap vermiyorum, msn’de silip engelledigimi de biliyorsun. cagirdigin yere gelmiyorum, seni bi yere cagirmiyorum.
hangi akli basinda insan "siktir git" olarak algilamaz ki bu yaptiklarimi?
birkac gun boyle ariyor acmiyorum. disarda karsilasiyoruz arkadas ortami malesef ayni oldugu icin. kucuk cocugun bile yutmayacagi bahaneler uyduruyorum telefonlarina cevap vermemem konusunda. yutmadigindan eminim ama yine de tamam diyor.
ve bu sabah yine misil misil uyurken telefonum caliyor. son uc gundur belki yuzuncu kez ariyor. acmiyorum her zamanki gibi. uyumaya calisiyorum ama uyku kacti bi kere. kahvaltiya kalkiyorum uyku sersemiyim hala. kahvalti ederken tekrar ariyor. aciyorum bu sefer. merak ediyorum hala diyecek neyi var diye.
- napiyosun?
+ yeni uyandim kahvalti ediyorum.
- gelicem sana isimiz var.
+ (fesupanallah) ne isimiz var?
- benim flash’a senin pc’den biseyler aticaz.
+ olmaz arkadasim gelme. ben bilgisayarima kendi flash’imi bile takmadim. taktirmam da.
- neyse sen yemegini ye de...
diyor ve telefonu kapatiyor.
15 dakika sonra kapi caliyor. annem evde. evde olmadigimi soyle diyorum anneme. annem bunu soyler soylemez yine telefonum caliyor. acmiyorum arkadasim lan!
ister inanin ister inanmayin bu entryi yazarken 2 defa aradi.
not dusmek istiyorum ayrica buraya. adam gibi adamlara evim her zaman aciktir. hatta davetlerimden bikan arkadaslarim bile var. ama boyle yuzsuz serefsizlere her kapim kapalidir iste.
her sekilde reddetmisim, her turlu kufuru etmisim. hala yapiyorsa ben daha ne yapayim? okuyup askerligini yapmis adami doveyim mi?
oh rahatladim. ama hic degilse ornek oldu basliga.
arsız, küfürden anlamayan,suratına tükürseniz yarabbi şükür diyen insan tipidir.git dersin gitmez defol dersin defolmaz,küfürle ikaz edersin kızarıp morarmaz bir de üstüne aynı şeyi tekrar yapar.
(bkz: yüzsüz yürek)
yuzune tukursen sukur yagmur yagdı der.
(bkz: tikky).
(bkz: tikky).
(bkz: gulben ergen)
hayir kelimesinden anlamayan, surekli olarak laubali davranislar icinde olan insan.
el verince kol isteyen insan tanimi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?