adrenokortikotropik

sözü cemal safi’ye bestesi zekai tunca’ya ait tsm eseri.
can sıkıyor.

yildizlara baktirdim fallarda cikmiyorsun
seni gormem imkansiz ruyalarim olmasa
pencereden bakmiyor yollara cikmiyorsun
seni gormem imkansiz ruyalarim olmasa

yalvaririm mektup yaz bes dakika ayir da
su serp yanan bagrima sagligini duyur da
yaban gulu gibisin dagda kirda bayirda
seni dermem imkansiz ruyalarim olmasa

seviyor ozluyorum seni can pahasina
bir firsat ver n’olursun beni bir daha sina
bu aski soyleyemem senden bir baskasina
seni sormam imkansiz ruyalarim olmasa.

burun.
lamba falan açıp kaparken kullanılıyor.

neşelendirmekten uzak sakin şarkısı.

"aşk bir kaza dedin bizse sağ kurtulduk
bugün senin günün, onu da mahvettin."

lan böyle insan kendine söylenmiş gibi hissedince,şey, ankaragücüme gidiyor hakim bey bu şarkı, çok!

öncesinde sadece bir kez gitmiş olmayı gerektirir.
birden çok gidilmişse, dönüş yolu bulunamaz.

kenar mahalle dilberinin çüklü hali afedersin. bu yani, daha da konuşmak istemiyorum ulan.

adamı geren site. böyle beklentisini tavana çıkarmış adamlar, "ayyy tivitle de takip edelim" diye ısrar edince, bir mahalle baskısı oluşuyor insanın üstünde. bi komik ya da komplike olma çabası sarıveriyor.
az yiyin de şebek tutun kendinize lan.

marsis de pek güzel söyler.
adamın içini cız ettiren kaç şarkı var ki?

(bkz: olsa da dinlesek)

(bkz: ebru voyvoda)

sermiyan midyat yazmış, atilla özdemiroğlu bestelemiş, özcan deniz de allah razı olsun ki rahatsızlığımızı minimuma indirecek tizlikte söylemiş.
"adam" şarkısı, erkek değil.

her yanım bıçak kesiği
gördüğün kan karası
kapanmıyor dinine yandığımın kalp yarası
ağlıyor adamın anası

duydum ki görmüşler oynaşta seni
nefesinde el oğlunun nefesi
takmış beşibiryerdeyi kahpe kaymak gerdanlarına

şaştı iyice bende endazesi kantarımın benliği
neyle tartayım gidip sıyırayım gördüğüm ilk entariyi
öldürene kadar aldatayım!

öyle olmuyor böyle de olmuyor
sığmıyor bu benim meşrebime vesselam
bu değil anamın ben diye büyüttüğü
uymuyor adamlık hamuruma böyle intikam

ah ne zormuş sevdalanması bir erkeğin ağlaması
seçmedim yaşadığım yeri hayat diye
dibe vurdum lanet olası

şimdi arkamdan atıp tutuyorlar
karı gibi acı çekiyor diyorlar
ben oluk oluk kan kaybında onlar adamlığı inkar zannediyorlar

soframda her gece bir erkek mavrası
sevgili çoktan suyun öte yakasında
bundan daha çok kaybedemem
şimdi sıra insan gibi acı çekme faslında

öyle olmuyor böyle de olmuyor
sığmıyor bu benim meşrebime vesselam
bu değil anamın ben diye büyüttüğü
uymuyor adamlık hamuruma böyle intikam.

90lar tandanslı bi şarkı kanımca. eğlencelik, çerezlik.

sabah uyandığında repertuara yepisyeni şarkılar eklenmiş olur.
malum hemen uyku öncesi duyulan ve görülenlerin hafızada kalma olasılıkları çok daha yüksek.

git
adrenokortikotropik

sabah çıkabilir miyim? ankara biraz yağmurlu da.

cemal safi şiirinden yola çıkarak bestelenmiş candan erçetin parçası.
o kadar gururlu ve gerçekçi ki, o kadar olabilir.

kesinlikle sözlüğe laf sokmak niyetinde olmayan yazar.
tanırım kendisini, iyi çocuktur.

mor vada adamcıklarına bayılıyorum, tapıyorum, ölüyorum.
doktora görünmeliyim belki de.

yatarken ayağımı salladığımdan mütevellit, kendim yaptım sandım. meğer allahın işiymiş.

solaryuma girip saçlarını karamele boyatmıştır.

(bkz: karaktersiz sözlük)

yine, yeni, yeniden ilk gözağrına dönmüş olmaktan mutlu yazar.
hoşgeldi diyen herkese içten teşekkürlerini sunar.