dosttan yüzüm dönmez benim

yunus emre siiri.

deniz oldu birkaç kadeh,
susaslıgım kanmaz benim
iniltilerim kesilmez,
gözüm yaşı dinmez benim

gel varalım bizim ile,
ki giresin bahçelere
daim öter bülbülleri,
gülistanım solmaz benim

bizim ilin bahçeleri,
daim tazedir gülleri
ma’muredurur bostanım,
ağyar gülüm üzmez benim

mansur kadehin nice kez
ma’suka sundu elime
dört yanımda od vurdular,
kimse halim bilmez benim

yana yana kul oluban
sen ma’sukanin yolunda
günde bin kez yanar isem
dosttan yüzüm dönmez benim

canım askın kulunğune
ferhat olup tuttum başım
daim dağları keserim,
şirin’im hiç sormaz benim

yunus eydur, ey sultanim,
aşkın ile yandı canım
gel kılar isen dermanım,
artık canım ölmez benim