dost

yunus emre siiri.

ben dost ile dost olmuşsam
kimseler dost olmaz bana
münkirler bakar gülüşür
selam dahi vermez bana

ben dost ile dost olayım
ölmez evvel öleyim
canimi kurban vereyim
dünya baki kalmaz bana

ben aşıkı biçareyim
baştan aşağı yareyim
ben bir deli divaneyim
aklim da yar olmaz bana

kimseler bilmez halimi
aşk odu yaktı canimi
seçmezem soldan sağımı
namusu" ar olmaz bana

sanurlar ki ben deliyim
ben dost bağı bülbülüyem
mevla’nin kemter kuluyem
kimse baha saymaz bana

bülbül olu ben oterim
dost bahçesinde biterim
gül alırım satarım
bağu ban olmaz bana

dervis yunus nice diyem
ben bu cani terk idem
yan yana dosta gidem
perde hicap olmaz bana