ilhan irem şarkısı. şöyle ki;
saçların sarmaşıklar
daldan dala uzanan
uçuyorum dallarda
başımda sonsuz zaman
bilmeden yeşilliğine
düşmüş bir damlayım ben
tüm dünyanın kökünde
her şeyin kaynağı sen
sensisizliğe sığınmış
bu çitler bu kulübe
artık bizi unutmuş
bahçemizdeyim yine
şu karşıki yokuştan
üç – beş tembel kuştan
başka kimse yok artık
şu karşıki yokuştan
çığlık çığlık çağlayan
cıvıl cıvıl sevgimiz
seslerimiz yok artık
yalnızca yokluğunla
yıkılmayan bir bahçe
saçların sarmaşıklar
kolların tahta perde
bir sensizlik bir de ben
bir de gece
yürüyoruz sessizce
baharlar gitmiş
takılıp karanlığın pençelerine
baharlar gitmiş
seninle... tükenmişliğimle
yıldırımlar dökülüyor
yapraklar dökülüyor
sensizlik dökülüyor
sicim sicim gözlerime...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?