anne

bir masal’ın ba$langıcıdır anne..aslında her $ey onun sayesinde ba$lar..

doğduğunuz andan itibaren melek gibi her daim korur sizi..sokakta oynarken dü$tüğünüzde kanayan dizinizin yarasının acısını sizden çok o çeker,cunku can’ının can’ı acımı$tır..sizin mutlu olmanız onun mutlu olmasına yeter de artar bile..daha fazlasını istemez asla..alınan bir çiçeğe,milyonlarca para verilip alınan bir hediyeye inat mutlu olabilendir anne.hayatın gül bahçesi olmadığını anlatmaya çalı$maktır aslında tek derdi,ilerde eğer dü$erseniz çocukluktaki gibi diziniz kanamasın,canınız acımasın diye..
kucukken "yanınızda olmadığı zamanlar uyuyamayıp ağladığınız" zamanları unutursunuz birden,"artık yanınızda olmadığı zamanlar uyuyamayıp ağladığınız" ki$iler deği$mi$tir..anne’nin yerini ba$ka insanlar almı$tır..artık size göre ne kadar anlatsanız da artık o sizi anlamıyordur.kavga edersiniz tartı$ırsınız sudan sebeplere,kalbini kırarsınız bazen yok yere..ama döndüğünüzde "o" hep ordadır,sığınılacak bir liman gibi hep aynı yerde geli$inizi bekler.sormadan,sorgulamadan dinler her seferinde sizi..sonra büyürsünüz..zamanla anlamaya ba$larsınız sizin için yaptığı fedakarlıkları,size verdiği emekleri ama anladığınız zaman geç olur belki de her $ey için..her $eyi en ba$tan ya$amak istersiniz..o olmadığı zaman uyuyamazsınız ağlarsınız ustelik bu sefer ba$kaları da avutamaz sizi..

bir masal’ın biti$idir anne..aslında her $ey o gittiğinde biter..